บทที่ 543

ฉินอี่โม่กอดเธอไว้ ในส่วนลึกของดวงตาเต็มไปด้วยความโล่งใจและความสุข

เหยียนซีผุดลุกขึ้นนั่งทันทีแล้วเอ่ยชื่อเขา: "ฉินอี่โม่"

"หืม?"

"ถ้าตอนนั้นเราไม่ได้เจอกันแบบนั้น คุณจะยังชอบฉันอยู่ไหม?"

"ชอบสิ" ฉินอี่โม่ตอบอย่างหนักแน่น

เหยียนซีรู้สึกสงสัยเล็กน้อย: "ทำไมล่ะ"

"ในชีวิตนี้ผมเจอคนมามากมาย มีแค่คุณคนเด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ